از نظر سنتی، فن های جودو به کلاس های مختلفی تقسیم بندی شده , به ترتیب به شاگردان آموزش داده می شوند. در این مقاله از آکادمی تخصصی ورزش (تکواندو امیر ابوحمزه)، قصد داریم برخی از فن ها و حرکات پایهای جودو را به شما معرفی کنیم. این 9 فن جودو که برای تازه کار بسیار مفید خواهند بود، می توانند به شما در تسلط بر تکنیک های این هنر رزمی و لذت بردن از آن کمک کنند.
فرقی ندارد که در کلاس های تخصصی شرکت می کنید یا نه، اگر به جودو علاقه مند هستید، این مقاله می تواند راهنمای مقدماتی خوبی برای شما باشد.
او-سوتو-گاری (Osoto Gari)
او-سوتو-گاری یکی از قدیمی ترین فنون در جودو به شمار می رود که به آن “درو کردن بیرونی بزرگ” نیز گفته می شود. این فن یک راه عالی برای پرتاب کردن حریفی است که از شما بزرگ تر و قوی تر است. در اجرای این تکنیک داشتن مرکز ثقل پایینتر به شما کمک زیادی می کند، بنابراین به راحتی میتوانید از این فن برای غلبه بر حریفان قدبلندتر خود استفاده کنید.
در این فن جودو، شما با قرار دادن پای خود در پشت ران حریف، پای مخالف او را درو (زیر کشی) می کنید و همزمان به جلو خم میشوید و پا را به هوا میبرید. اگر این کار را نکنید، حریف به شما ضد حمله خواهد زد و حمله را خنثی می کند، اما اگر موفق باشید، حریف روی کمر به زمین خواهد افتاد.
اوچی-گاری (Ouchi Gari)
گرچه این فن جودو کمی پیچیده به نظر می رسد، اما در واقع بسیار ساده است و با عنوان “درو کردن داخلی” شناخته می شود. در این فن، شما به سمت حریف حرکت می کنید تا حمله را انجام دهید. اگر بتوانید پای حمله خود را پشت پای هدف حریف قرار دهید، می توانید آن را “درو” کرده و حریف را از زمین بلند نمایید. این تکنیک به ویژه در برابر حریفان قدبلند، همانند او-سوتو-گاری مؤثر است.
کلید موفقیت در این فن جودو این است که حریف را به سمت پایین بکشید تا روی پای هدف گیر بیفتد. پایی که هدف شماست باید ثابت بماند. اگر بتوانید بیشتر وزن حریف را روی پای هدف قرار دهید، شانس موفقیت شما بالا خواهد بود.
ده-آشی-هارای (Deashi Harai)
در این تکنیک نکته ای وجود دارد که بیشتر مبتدیان از آن بی خبرند. ده-آشی-هارای یا ده-آشی-بارای یک فن پرتابی است که در بیشتر دوجوها (آموزشگاه های جودو) به مبتدیان آموزش داده می شود. بنابراین میتوان فهمید چرا مردم فکر میکنند این یک فن ساده یا ابتدایی است. اما در واقع، این پرتاب یکی از دشوارترین تکنیک های جودو به شمار می رود، چرا!؟ چون این فن نیاز به زمان بندی دقیق دارد تا روی حریفی که مقاومت زیادی از خود نشان می دهد، به کار برده شود.
با این حال، خیلی از مربیان کار را با آموزش این فن شروع می کنند، زیرا قدرت لازم برای انداختن و زمین زدن حریف به سادگی را دارد. افتادن ناشی از این فن با افتادن حاصل از از فن “سو-ناگه” کاملاً متفاوت است. در تکنیک ده-آشی-هارای، باید پای راست خود را به سمت بیرون حرکت دهید، به طوری که پای راست شما بیرون تر از پای چپ حریف قرار بگیرد.
سپس با یک فشار بدنی ساده و اعمال یک قدرت کم، حریف به راحتی سرنگون خواهد شد.
اوکی-گوشی (Uki Goshi)
این تکنیک یکی از فنون بسیار محبوب جودود، به ویژه در مسابقات است و به خصوص در برابر حریفی که از شما قوی تر باشد، بسیار مؤثر خواهد بود. چنانچه بتوانید آن را با سرعت اجرا کنید، این حرکت یکی از فنون پایه ای و اثرگذار جودو خواهد بود.
برای اجرای آن کافیست با کشیدن خود به سمت پهلوی حریف، او را از روی کمر خود پرتاب کنید. البته باید مراقب باشید که حریف حین انجام این حرکت از پشت شما بالا نرود.
نکته کلیدی در اجرای صحیح اوکی-گوشی این است که فکر کنید می خواهید حریف در پایان پرتاب، دقیقاً کجا فرود بیاید. در بیشتر پرتاب های رو به جلو در جودو، حریف جلوی شما فرود می آید، اما در اوکی-گوشی، حریف تقریباً کنار شما فرود خواهد آمد.
سه-ئوی-ناگه (Seoi Nage)
سه-ئوی-ناگی یکی از اصلی ترین فن جودو به شمار می رود که در زیر به چند نکته در خصوص آن اشاره می کنیم:
- نمی توانید با سه-ئوی-ناگی حریف را پرتاب کنید، مگر اینکه مرکز سینه حریف بالاتر از پایه گردن شما قرار گرفته باشد. به عبارت دیگر، حریف در هنگام پرتاب باید بالاتر از کمر شما قرار گرفته باشد.
- یادتان است که در بازی های کودکی، دوست خود را بر پشتتان سوار می کردید؟ این فن نیز درست مانند کول کردن حریف روی کمر و سپس پرتاب کردن او روی زمین است. هرچقدر اختلاف قدی بیشتر باشد، اجرای این تکنیک نیز راحت تر خواهد بود.
سه-ئوی-ناگی یکی از تماشایی ترین و محبوب ترین پرتاب ها در مسابقات جودو به شمار می رود.
او-گوشی (O Goshi)
او-گوشی یکی از اصلی ترین پرتاب ها از ناحیه کمر و از جمله پرتاب های مورد علاقه جیگورو کانو، بنیان گذار ورزش جودو است. البته او-گوشی نباید اولین فن پرتابی باشد که یاد می گیرید، زیرا در مقایسه با سایر پرتاب های رو به جلو، نسبتاً پیچیده است. بزرگ ترین اشتباهی که جودوکاران مبتدی در اجرای این فن مرتکب می شوند این است که زودتر از موعد به جلو خم می شوند.
در او-گوشی، شما ابتدا حریف را به سمت خود می کشید و او را روی کمرتان سوار می کنید و سپس با کمر می چرخید و او را پرتاب می نمایید. مانند بیشتر پرتاب های رو به جلو، در این حرکت نیز پاهای حریف باید قبل از خم شدن و چرخش، به هوا بلند شده باشد.
تسوری-گوشی (Tsuri Goshi)
تسوری-گوشی و او-گوشی ممکن است به چشم یک جودوکار مبتدی یکسان به نظر برسند، اما تفاوت های ظریفی بین آن ها وجود دارد. در تسوری-گوشی بهجای اینکه حریف خود را روی کمر سوار کنید، او را بلند می کنید.
برای اجرای این تکنیک باید از دستها و بازوهای خود برای کشیدن حریف به سمت بالا استفاده نمایید و او را روی ناحیه لگن خود سوار کنید. در این حالت، حریف شما روی استخوان لگن شما معلق خواهد بود و این امر منجر به اجرای یک پرتاب بسیار دیدنی تر می شود.
تسوری-گوشی در بین جودوکاران در همه سطوح بسیار محبوب است.
اوچی-ماتا (Uchi Mata)
اگرچه یادگیری این فن جودو ساده نیست، اما بسیار تماشایی است. این فن در مسابقات مدرن به طور مداوم امتیاز میآورد و نیازمند تکنیک بالا و زمان بندی دقیق است. این حرکت کاملاً حول محور قرار دادن پاهای خود در میان پاهای حریفی است که از تعادل خارج شده است.
در این فن، به جای درو کردن به هر دو سمت، شما تنها به سمت بالا درو می کنید و می چرخید. اوچی-ماتایی که خوب اجرا شده، منجر به یک پرتاب زیبا خواهد شد.
کوشی-گوروما (Koshi Guruma)
کوشی-گوروما اساساً می تواند شبیه او-گوشی به نظر برسد، با این تفاوت که دست غالب شما به جای کمر، پشت گردن حریف می رود. مراقب باشید که سر حریف را قفل نکنید، زیرا این کار در بیشتر مسابقات غیرقانونی است.
با این حال، در سطح ظاهری، تفاوت ظریفی در عمل پرتاب وجود دارد. عمل چرخش در این فن جودو تفاوت را رقم می زند. او-گوشی نیاز به بلند کردن و سپس پرتاب حریف با استفاده از کمر دارد اما در کوشی-گوروما، شما حریف را بدون عمل بلند کردن، فقط از روی کمر خود می چرخانید و پرتاب می کنید. این یک تفاوت ظریف اما مهم است.
بهترین کلاس جودو در تهران
جودو یکی از هنرهای رزمی محبوب در میان ورزشکاران ایرانی است. مدال آوران ایرانی در این رشته باعث شده اند افتخارات ایران در این زمینه به قدری باشد که نظر خیلی از علاقه مندان را جلب کند. این رشته علاوه بر ورزش، تکنیک هایی را به شما می آموزد که به ویژه در فنون دفاع شخصی در هنگام درگیری های ناگزیر خیابانی به شدت مفید خواهند بود.
برای اینکه فنون ابتدایی و پیشرفته جودو را به بهترین شکل بیاموزید، باید در یک آموزشگاه ورزشی حرفه ای، مانند آکادمی تخصصی ورزش (تکواندو امیرابوحمزه) ثبت نام نمایید. در این آموزشگاه بهترین و مجرب ترین مربیان جودو کشور حضور دارند تا مطمئن شوند تمرینات شما به دقیق ترین شکل ممکن انجام می شوند.
سخن آخر
در این مقاله تلاش کردیم تا 9 فن جودو برای مبتدیان این رشته را به شما معرفی کنیم. حتی اگر جودوکار نیستید، یاد گرفتن این حرکات ورزشی می تواند برای شما مفید باشد.